Over zompige gronden ging de kersttocht die we vandaag door het achterland van de Koningsweg maakten. Terwijl we bij vlagen diep wegzakten in de gulzig slurpende leemgrond, lieten we de landschappelijke tafereeltjes schilderachtig en door een weemoedig stemmend namiddaglicht getemperd, op ons afkomen. Zo’n moment dat de stilte je tot een diepzinnig overpeinzen kan verleiden. Daarom bij deze een kleine impressie die we maakten van deze aangenaam stemmende tocht.
koningswegmagazine 