Het lukt ze toch ieder jaar weer een geweldig evenement in een Bekveldse wei te organiseren. De Broek Uut Fuif 2018 blonk uit in sfeer, geestdrift, gezelligheid en bleef vooral zonder dissonanten. Of het moet die toevallige valse noot geweest zijn van een der bands, want ook daar vloeide het gulle goud zodanig, dat er wel eens mis gegrepen werd.
De fuif verliep in twee sectoren. De naar een onstuimige broeierigheid stijgende stemming in de feesttent. En de meer liefkozende romantiek op het sfeerverlichte buitenterrein, waar een vuur knapperend de avondkoelte op afstand hield.
Ook de muziek was in die twee sectoren ingedeeld. Binnen in een flitsende coloriet van schijnwerpers, de wildebrassen van SatisFexy, die geen moeite hadden de bezoekers te begeesteren en in te palmen. Een band die precies alles deed wat op dat moment nodig was om van een stuk grasland een flinke fuif te maken en daarin ook lofrijk slaagde. Waarbij zeker niet onvermeld mag blijven dat de leadzangeres vlamend haar muzikale taak hartstochtelijk vervulde. Zeer opmerkelijk was de energie van de nog zeer jonge bandleden. Zo speelden ze uren achtereen alvorens zich aan een eerste rustpauze over te geven. Met de kwaliteit die ze ondanks hun prilheid nu al blijken te hebben, valt er van deze band nog veel te verwachten. Heel even schitterde de herinnering op aan Venus van Mariska Veres, die met Shocking Blue een wereldhit scoorde. Meer dames in de rock graag.
In de romantische sector buiten beheersten Mark Oldenhave en Patrick Garritsen met hun duoband Dudes of Hengel de sfeer volledig. De gemoedelijkheid spatte eraf bij hun medley van een halve eeuw pop, country en rock. Reken er de zalige buitenstemming met een geur van typische plattelands gestookt hout, de feeërieke verlichting en een donkere hemel die pas aan het eind van de fuif wat regen liet spetteren, en je hebt precies wat het managementteam en de vele vrijwilligers van de fuif beoogden. De beide muzikanten leukten de sfeer niet alleen op met hun muziek, maar wisten bij sommigen ook de tere snaar te raken. De fuif is dan ook meer dan een decennium een begin van ontluikende liefdes en een prima middel tegen de bevolkingskrimp. Waar in Nederland vind je nog zo’n romantisch oord, minstrelen als Mark en Patrick, en organisatoren als Robert, Jaap en Sander.
Nou, gewoon in het epicentrum van de Bekveldse velden, waar een fuif nog zonder nare incidenten georganiseerd kan worden. Waar bierflesjes niet als kogelregen over de hoofden gaan of als handwapen gebruikt worden. Waar een knapperend houtvuur wel sfeer maar geen gezeur oplevert. Waar de vrolijkheid welig tiert. Waar het beste en enige wapen tegen de Randstedelijke betutteling de Achterhoekse gezelligheid is.
Ware het niet dat ook deze keer uw verslaggever te velde zigzaggend de aftocht blies maar wederom zonder greppel zijn bed veilig op de tast terugvond. Waarvan akte.
Laat het nog eens gezegd zijn. Het ganse team van de Broek Uut Fuif heeft hard gewerkt en moet nog hard werken om het grasland weer picobello te maken. Maar het was een groot succes en vraagt dan ook om een welgemeende dank aan de organisatoren en vrijwilligers.
Kleine foto-impressie van een heerlijk avondje Bekveld:
De bartenders staan in de startblokken.
Buiten laait het vuur op.
Hier worden de zinnen gestreeld.
En hier worden de emoties opgezweept.
Het groene leger uit Groenlo.
Als je wilde kon je over de hoofden lopen.
Romantisch moment.
Underkoffer was weer undercover.
koningswegmagazine 