November wordt ook wel jachtmaand genoemd. Niet geheel onterecht, want in die maand weerklinkt regelmatig de luide vocalise van het jachtgeweer. Het woord vocalise kan duiden op een gedicht dat berust op klankassociaties. Die kunnen de schoten die over de velden galmen betreffen, maar ook muziek, zoals Symfonie nr. 73 van Joseph Haydn. Een werk dat als bijnaam La Chasse (de jacht) heeft.
Door dit alles geïnspireerd en omdat de jacht ook in de genen van Gemma en Guusje geëtst staat, besloten de halfzusjes zich ook aan deze activiteit te wijden. Gewapend met beentjes die door wintervacht omzwachteld zijn en een gebit dat een kettingzaag naar de kroon kan steken, drongen ze een schier ondoordringbaar struweel binnen om raak te mikken op het loof van bramenstruiken. Het werd een waar bloedbad, moeten we toegeven. Maar we kunnen de dames van de dierenpartij geruststellen, het loof werd pas verslonden na een korte verdovende beet zodat er nauwelijks sprake van een lijdensweg was. Na de jacht besloten Gemma en Guusje zich over te geven aan een toepasselijk dessert van gevilde banaan. Maar ook hier kunnen we vaststellen, dat die niet levend maar na een kleine verdovende tik gevild werd.
Toen de avond viel begaven de zusjes zich te bedde in hun fraai ingerichte stal om weg te dromen over hun avonturen eerder die dag.
De tweede ronde van het boogschiettoernooi van het Schuttersgilde St. Jan Keijenborg 2022 stond geheel in het teken van revanche. Zo werden degenen die tijdens de eerste ronde in plaats van de roos de plint met een pijl doorboorden, in de gelegenheid gesteld het plafond te perforeren. Dat laatste bleek voor enkele bijziende schutters geen al te grote uitdaging. Maar het roept wel de vraag op of de dames en heren van de jury bij volgende toernooien niet liever in een harnas hun nijvere werkzaamheden zouden willen vervullen. Boogschieten blijft immers een sport die niet geheel van gevaren ontbloot is en ooit bedoeld was de vijand zoals antipapen, struikrovers en mopperaars van de verkeerde kant van de IJssel op afstand te houden. Maar we kunnen opgelucht melden dat het gisteravond zonder noemenswaardige incidenten verliep. En dat was te danken aan het stoere leger van het Schuttersgilde St. Jan Keijenborg, die ervoor zorg droeg dat de gezelligheid het van de competitiedrift won. Geen van de boogschietteams had zich vergezeld van tierende hooligans, zodat veldmaarschalk John Rondeel geen opdracht tot charges met getrokken sabel hoefde te bevelen. De vredigheid werd bovendien flink aangemoedigd door de natjes en droogjes die de organisatie als middel tot conflictbeheersing ter beschikking had gesteld. Aan de tafels heerste dan ook een geanimeerde stemming.
Deze keer werd door Emiel Bergervoet niet voor de Twentse gehaktbal gekozen maar voor de Keijenborgse receptuur. Nu het dorp zich steeds meer mag verheugen op internationale belangstelling, wordt het belangrijk geacht ook aandacht te vragen voor de typisch Keijenborgse gehaktbal. Die geldt als de trots van het dorp en wordt gelardeerd met een jus die volgens een geheim gehouden recept onovertroffen is. De versheid van de gehaktbal staat boven iedere twijfel verheven, zoals ook gisteravond bleek toen iemand zijn gehaktbal die op de vlucht geslagen was met een messteek tot bedaren moest brengen. We kunnen de bezorgde dames van de Dierenpartij geruststellen, de ingreep vond plaats na een lichte verdoving zodat vaststaat dat de gehaktbal niet geleden heeft.
Emiel Bergervoet slacht de gehaktballen diervriendelijk.
Naast de befaamde jus waren gisteren ook knijpflacons met delicate sausen ter beschikking gesteld waar gretig gebruik van gemaakt werd. Gelukkig werd hier de kat niet in het donker geknepen, want de lichten bleven zedig aan. Je weet maar nooit in Keijenborg.
Er ging het gerucht dat buiten de Horst een paar schutters het befaamde standbeeld Pastoor Theodorus Thuis met donderbussen bewaakten, want stel je voor dat een paar rijkeluiskindertjes van Extension Rebellion zich aan het beeld zouden vastlijmen. Maar dit leed bleef het dorp gelukkig bespaard. Waarmee ook maar weer onderstreept wordt dat Keijenborg niet zonder het Schuttersgilde St. Jan Keijenborg kan. Het gilde staat namelijk garant voor tal van feestelijkheden, gezellige avonden en de veiligheid van mens en dier. Dat laatste mag zeker ook tot de grote verdienste van de vendeliers van het gilde genoemd worden. Die mogen dan tijdens de demonstraties van hun sierlijke kunsten veel publieke waardering oogsten, ze kunnen met hun zwaaiende vlaggenstokken ook flinke hengsten uitdelen aan degenen die het dorp met minder goede bedoelingen willen bejegenen.
Anders dan de voorgaande edities moest deze keer de Bekveldse tafel het afleggen tegen de Keijenborgse. Dat de Keijenborgers de Bekvelders onder tafel drinken mag een novum genoemd worden. Uit gezaghebbende bronnen is gebleken dat de Bekvelders al onder de wol lagen toen Silvie Bergervoet met haar gouden taphandjes besloot het licht uit te doen voor de Keijenborgers, die schoorvoetend de aftocht bliezen.
Al met al kunnen we spreken van een zeer geslaagde avond, al mag niet ongenoemd blijven dat uw verslaggever te velde wegens een door gerstenat veroorzaakte acute scheelheid door zijn gade in tijdelijke detentie gesteld werd om erger te voorkomen. Inmiddels is zijn scheelheid zoals uit bovenstaand artikel moge blijken bedwongen.
Heren uit Bekveld in afwachting van de komende strijd om de eer.
Door woest Achterhoeks landschap omgeven ligt het vredige dorpje Keijenborg, waar de rust zo heilig is dat je er een speld zou kunnen horen vallen, ware het niet dat niemand op het idee komt dat eens proefondervindelijk uit te proberen. De vredigheid die er als een aangename walm heerst is mede te danken aan het Schuttersgilde St. Jan Keijenborg, dat gewapend met handbogen, hellebaarden, donderbussen en gerstenat de vrede al een eeuwigheid weet te bewaren.
Zodra de herfsttij zich aandient zijn de gemoederen echter niet langer tot bedaren te brengen en mondt de toenemende onrust uit in een felle strijd op de eerste etage van de Horst. Uit alle windstreken trekken strijders en strijdsters dan naar de plek der plekken om de krachten in het boogschieten met elkaar te meten. Het is een middeleeuws schouwspel dat hoewel aangepast aan de moderniteit nog steeds geheel voldoet aan de eeuwoude behoeften van de Achterhoekse mensheid. Zoals het ook eeuwen geleden gegaan moet zijn, worden niet alleen de krachten gemeten in het boogschieten, maar wordt er ook aan lange tafels aangeschoven om zich aan gerstenat en in smeuïge jus badende gehaktballen te verlustigen. Of we hier van traditie, nostalgie, folklore of het huldigen van immaterieel erfgoed moeten spreken is moeilijk te bepalen. Maar boven dit alles verheven staat het nastreven van gezelligheid in het vaandel van het Schuttersgilde geborduurd. Ergo, waar in Keijenborg gezelligheid te vinden is, staan de strijders en strijdsters van het Schuttersgilde altijd vooraan om gerstenat te hijsen dan wel te tappen.
Op de editie 2022 van het boogschiettoernooi werd er naast het met pijl en boog doorboren van een roos ook de kunst van het zich verlustigen aan gerstenat en gehaktballen beoefend. Deze discipline is een geheel andere tak van sport. Helaas is een betrouwbare puntentelling voor deze discipline nog niet ontwikkeld, maar we kunnen voetstoots aannemen dat Bekveld hier een hoge score wist te bereiken. Volgens ingewijde bron die we niet nader bij naam zullen noemen omdat het Emiel Bergervoet is, werd speciaal voor deze editie een Twentse gehaktbal geïntroduceerd. Deze is platter dan de Achterhoekse, met als bijkomend voordeel dat de consument niet met zijn vork als een toreador achter de gehaktbal hoeft aan te rennen om hem te verschalken, de Twentse variant wacht daarentegen rustig zijn beurt af om geconsumeerd te worden.
Samenvattend mogen we opmerken dat de twee eerste schietavonden mede dankzij de grensbewaking door het Schuttersgilde dat onder commando van veldmaarschalk John Rondeel manmoedig opgesteld stond, zonder noemenswaardig gevaar verliepen. Hoewel we niet kunnen verhullen dat uw verslaggever te velde in lichte beneveling door zijn gade in zijn kraag gegrepen werd om veilig achter slot en grendel te parkeren.
Een fotoverslag van de strijd om de eer verschijnt binnenkort op Facebook
koningswegmagazine 